AHMET ATİLLÂ ŞENTÜRK, 1958 yılında İstanbul’da doğdu. Yeşilköy Lisesi’nden sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ne girdi. 1980’de Tâhirü’l-Mevlevî Hayatı ve Eserleri adlı mezuniyet teziyle Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi. Ardından mezun olduğu bölüme asistan girerek 1987’de Eski Türk Edebiyatı sahasında hazırladığı Başlangıçtan XVI. Asra Kadar Anadolu Sahası Mesnevîlerinde Edebî Tasvirler adlı çalışmasıyla doktor unvanını aldı. 1991-93 ders yıllarında A.B.D. Ohio State Üniversitesinde “Daily Life in the Ottoman Empire in Light of Literary Texts” konulu disertasyonla visiting scholar olarak bulundu. 1993’te doçent, 2000’de profesör unvanlarını aldı. Sahasında kitap ve makaleler yayımladı. 2010 yılında İstanbul Üniversitesi’nden emekli olan Şentürk hâlen İstinye Üniversitesi’nde Edebiyat Tarihi ve Eski Türk Edebiyatı dersleri vermekte ve yılda bir Osmanlı Şiiri Kılavuzu adlı eserinin yeni ciltlerini neşretmektedir. Kitaplarından bazıları: Ahmed Paşa’nın Güneş Kasidesi Üzerine Düşünceler (İstanbul 1994), Rakîb’e Dair (İstanbul 1995), Necâtî Beğ’in Sultan Beyazıd Medhiyesi ve Birkaç Gazeli Hakkında Notlar (İstanbul 1995), Sûfî yahut Zâhid Hakkında (İstanbul 1996) Yahyâ Beğ’in Şehzade Mustafa Mersiyesi yahut Kanunî Hicviyesi (İstanbul 1998), XVI. Asra Kadar Anadolu Sahası Mesnevîlerinde Edebî Tasvirler (İstanbul 2003).