AYŞE HUBBÎ HATUN, 16. yüzyılda yaşamış önemli bir Osmanlı kadın şairidir. Asıl adı Ayşe olan Hubbî, Amasya’da doğmuş ve Beşiktaşlı Şeyh Yahya Efendi’nin torunu olarak tanınmıştır. Babası Abdurrahman Çelebi ve annesi Rabia Hatun’dur. Sultan II. Selim’in şehzadeliğinde hocalığını yapan Akşemseddinzâde Şems Çelebi ile evlenmiştir.

Hubbî’nin büyük dedesi Şâmî Ömer Efendi, Trabzon’da kadılık yaparken I. Selim henüz şehzade idi. Bu dönemde iki aile arasında yakın bir ilişki kurulmuş ve Hubbî’nin dedesi Yahya Efendi ile I. Süleyman süt kardeşi olmuştur. Hubbî, II. Selim ile birlikte büyümüş ve sarayda terbiye görmüştür.

Hubbî’nin hayatı ve eserleri hakkında bilgi veren tezkirelerde, onun II. Selim’in hocası Akşemseddinzâde Şems Çelebi ile evlendiği belirtilmektedir. Ancak bazı kaynaklar, Hubbî’nin Sultan’ın kapıcıbaşısı Abdullah Efendi’nin oğlu Şemseddin Mehmed Efendi ile evlendiğini de iddia etmektedir.

Hubbî, edebi eserleri ve şiirleriyle tanınmış, özellikle “Hurşîd u Cemşîd” adlı mesnevisi ile dikkat çekmiştir. Bu eser, Estonya’daki Tartu Üniversitesi Kütüphanesi’nde bulunan minyatürlü bir nüsha ile günümüze ulaşmıştır. Hubbî’nin şiirleri, dönemin önemli biyografik kaynaklarında övgüyle bahsedilmiştir.

Ayşe Hubbî Hatun, 1590 yılında vefat etmiş ve İstanbul’da Ebû Eyyûb Ensârî Türbesi yakınlarında defnedilmiştir.